Na terenie Politechniki Poznańskiej powstała instalacja, która pokazuje, iż nowoczesna technologia i natura mogą współistnieć w idealnej harmonii. Projekt „Meandry” to wyjątkowe połączenie betonu drukowanego w technologii 3D, drewna i roślinności, które wspólnie tworzą organiczną przestrzeń inspirowaną biegami poznańskich rzek – Warty i Cybiny.
To pierwsza w Polsce tak kompleksowa realizacja wykonana w środowisku akademickim, łącząca projekt architektoniczny z praktycznym zastosowaniem technologii addytywnych. Projekt nie tylko przyciąga wzrok swoją formą, ale także prowokuje do refleksji nad tym, jak druk 3D może współtworzyć zrównoważoną przestrzeń miejską.
Od koncepcji do realizacji
Autorami projektu są Zofia Kubanek i Wiktoria Wirkus – studentki Politechniki Poznańskiej, które opracowały ideę instalacji w ramach pracy koncepcyjnej dotyczącej nowoczesnej przestrzeni miejskiej. Ich wizja zakładała stworzenie form przestrzennych o płynnej, meandrującej geometrii, symbolizujących relację człowieka z naturą i przepływ życia w miejskim kontekście.
Za wykonanie projektu odpowiadała firma Gardna3D, specjalizująca się w technologii druku 3D z betonu. Dzięki wykorzystaniu tej metody możliwe było precyzyjne odwzorowanie organicznych kształtów, które byłyby trudne lub wręcz niemożliwe do uzyskania tradycyjnymi technikami budowlanymi.

Technologia druku 3D pozwoliła nie tylko na swobodę projektową, ale również na ograniczenie ilości odpadów, skrócenie czasu realizacji oraz zastosowanie lokalnych materiałów – co idealnie wpisuje się w ideę zrównoważonego budownictwa.
Beton, drewno i zieleń – dialog trzech żywiołów
„Meandry” to przykład instalacji, w której materia nie dominuje nad naturą, ale ją uzupełnia. Surowość betonu drukowanego warstwa po warstwie została złagodzona ciepłem drewna i naturalną zielenią.
Forma przestrzeni jest otwarta – zachęca do zatrzymania się, odpoczynku i kontaktu z naturą. Wkomponowanie roślinności między betonowe moduły wprowadza do miejskiego kampusu element biophilic designu – nurtu w architekturze, który zakłada poprawę samopoczucia człowieka poprzez kontakt z naturą.
Takie podejście łączy estetykę z funkcjonalnością – instalacja nie jest jedynie dziełem artystycznym, ale również przestrzenią użytkową i symboliczną, tworzącą miejsce spotkań i relaksu dla studentów oraz pracowników uczelni.
Druk 3D w służbie architektury i edukacji
Projekt „Meandry” stanowi również ważny krok w popularyzacji technologii druku 3D w architekturze. Politechnika Poznańska od lat prowadzi badania nad wykorzystaniem technologii addytywnych w budownictwie i inżynierii materiałowej.
Tego typu realizacje są doskonałym przykładem współpracy środowiska akademickiego z biznesem. Współdziałanie naukowców, studentów i specjalistów z branży druku 3D pozwala przetestować rozwiązania, które w przyszłości mogą znaleźć zastosowanie w urbanistyce, małej architekturze, a choćby w projektach infrastrukturalnych.

„Meandry” to nie tylko efektowna instalacja – to także manifest nowego myślenia o kampusach akademickich. Przestrzeń uczelni technicznej może być otwarta, ekologiczna i interdyscyplinarna, łącząc inżynierię z estetyką, a technologię z naturą.
Projekt pokazuje, iż druk 3D w betonie nie jest wyłącznie narzędziem produkcji, ale może stać się środkiem ekspresji architektonicznej – tworząc formy inspirowane naturą, które jednocześnie pozostają trwałe i funkcjonalne.

Podsumowanie
Instalacja „Meandry” na Politechnice Poznańskiej to wyjątkowy przykład synergii technologii i natury. Połączenie betonu drukowanego w technologii 3D z drewnem i roślinnością stanowi dowód na to, iż przyszłość architektury może być zarówno innowacyjna, jak i ekologiczna.
Projekt autorstwa Zofii Kubanek i Wiktorii Wirkus, zrealizowany przez firmę Gardna3D, wyznacza nowy kierunek dla akademickich realizacji architektonicznych w Polsce – łącząc artystyczną wizję z inżynierską precyzją.
„Meandry” to nie tylko instalacja, ale symbol zrównoważonego myślenia o przestrzeni– pokazujący, iż druk 3D może stać się jednym z filarów przyszłej architektury miejskiej.
